W Pijarskim Przedszkolu, nauczając języków obcych nowożytnych, kierujemy się powyższą maksymą. Nauczamy dwóch języków obcych: języka angielskiego oraz języka hiszpańskiego. Przede wszystkim staramy się sprawić, aby dzieci kojarzyły naukę z tym co miłe, przyjemne, aktywizujące i ciekawe. Wiemy, że uwagę dzieci młodszych charakteryzuje krótkotrwałość, szybkość zmiany przedmiotu zainteresowań i łatwość zmęczenia. Motywację stanowi chęć zabawy, a możliwości skupiania uwagi i opanowania ruchliwości wzrastają stopniowo, tak, że dzieci sześcioletnie są w stanie skupić uwagę na dłuższy czas, a przez to wykonywać bardziej skomplikowane polecenia nauczyciela (Kwiatkowska i Topińska, 1978). Bazujemy na rzetelnej wiedzy dotyczącej procesów poznawczych oraz sięgamy po najnowsze artykuły naukowe opisujące metodykę wczesnego nauczanie języków obcych i dopasowujemy nasze zajęcia do potrzeb wychowanków. Zajęcia obfitują w śpiewanie piosenek, naukę rymowanek, zabawy ruchowe, pamięciowo-kojarzeniowe, orientacyjno-porządkowe, gry planszowe i karciane, co pozwala kształtować zarówno zdolności receptywne, jak też produktywne (Badania Coyle i Gómez Gracia, 2010). Aktywności wzbogacamy materiałem wizualnym w postaci kart obrazkowych, plansz, książeczek, video, materiałów interaktywnych, rzeczywistych przedmiotów. Stwarzamy dzieciom możliwość do osłuchiwania się z językami poprzez kontakt z bajkami, zarówno czytanymi przez nauczyciela, jak też odtwarzanymi w formie audiobooków podczas zabaw swobodnych. Realizujemy każdy z czterech obszarów nauczania języka obcego nowożytnego: mówienie, słuchanie, czytanie i pisanie. Rzecz jasna, czytanie i pisanie odbywa się poprzez wykorzystanie środków wyrazu dostępnych dla odpowiedniego etapu rozwojowego dzieci. Dwa ostatnie cele realizujemy z najmłodszymi przedszkolakami poprzez porządkowanie, znajdowanie i dopasowywanie materiałów wizualnych, wzbogacanych na kolejnych etapach o podpisy, pozwalające kształtować umiejętność czytania globalnego. Dzieci najstarsze wprowadzamy stopniowo w świat liter. W zabawach językowych sięgamy po rekomendowane materiały, ale także poszerzamy nasze programy nauczania, przywołując znanych bohaterów anglojęzycznych i hiszpańskojęzycznych bajek, aby wzmocnić chęć komunikowania się i uruchomić w dzieciach myślenie o języku nie jako przedmiocie szkolnym, ale jako użytecznym narzędziu (Badania Scheffler, 2015). Uczymy dzieci zarówno tradycyjnych treści, takich jak piosenki i rymowanki dziecięce, znane rodzimym użytkownikom języka angielskiego i hiszpańskiego od pokoleń, jak też wychodzimy naprzeciw najnowszym zainteresowaniom naszych wychowanków. Stwarzamy dzieciom sytuacje konwersacyjne pomiędzy rówieśnikami i w relacji z nauczycielem, co znacznie ułatwia percepcję języka (Badania Badania Piker i Rex, 2010). Wykorzystujemy przy tym zarówno treści społeczne bezpośrednio związane z ich otoczeniem i codziennym funkcjonowaniem, jak też treści pobudzające ciekawość poznawczą i wyobraźnię. Zachęcamy do wypowiedzi z użyciem języka obcego i chwalimy wszelkie podejmowane przez dzieci próby produktywnego wykorzystania nabytych umiejętności, aby wzmocnić ich zapał. Szanujemy indywidualne tempo nabywania umiejętności produktywnych przez wychowanków, niwelując w ten sposób czynnik stresowy, ale dbamy jednocześnie o równomierny rozwój umiejętności receptywnych całej grupy. Aktywności podejmowane podczas zajęć charakteryzują się dużą zmiennością. Stanowią mieszankę dobranych w odpowiednich proporcjach zabaw, realizowanych w kółeczku na dywanie, w ruchu oraz przy stolikach. Wprowadzając treści językowe i konteksty kulturowe krajów anglojęzycznych i hiszpańskojęzycznych, odnosimy się do tego, co aktualne: świąt, pór roku, pogody, zastanych sytuacji, pomysłów i nastrojów dzieci. Każdą sytuację staramy się wykorzystać w sposób dydaktyczny, przemycając treści językowe. Podchodzimy indywidualnie do naszych wychowanków, prowadząc obserwacje psychologiczno-pedagogiczne i wskazując im ważne dla nich motywacje do nauki języków. Realizujemy projekty badawcze mające na celu poszerzenie świadomości językowej dzieci, a przy okazji umożliwiamy im kontakt z nowymi technologiami, między innymi z tablicą interaktywną. Nauczanie i naukę traktujemy przede wszystkim jako wspaniałą zabawę. Chcemy aby inne języki nie były dla dzieci „obce”, lecz aby stanowiły naturalny element komunikacji z otaczającym je światem.

Nauczyciele języków obcych: j. angielski – Diana Kozińska j. hiszpański – Alvaro Figuero

Zachęcamy do lektury: Coyle, Y., Gómez Gracia, R. (2014). Using songs to enhance L2 vocabulary acquisition in preschool children. ELT Journal Volume 68 (3), 276-285. Doron, H. (2011). The music of language. [Kindle edition.] http://www.amazon.com/The-Music-of-Language-ebook/dp/B0062YQEJY Halle, T., Hair, E., Wandner, L., McNamara, M., Chien, N. (2012). Predictors and outcomes of early versus later English language proficiency among English language learners. Early Childhood Research Quarterly, 27, 1-20. Hidakaa, S., Shibata, H., Kurihara, M., Tanaka, A., Konnoa, A., Maruyamaa, S., Gyoba, J., Hagiwara, H., Koizumif, M. (2012). Effect of second language exposure on brain activity for language processing among preschoolers. Neuroscience Research, 73, 73-79. Klim-Klimaszewska, A. (2012). Pedagogika przedszkolna. Warszawa: Instytut Wydawniczy ERICA. Kwiatkowska, M., Topińska, Z., (1978). Pedagogika przedszkolna. Warszawa: WSiP. Mancilla-Martinez, J., Christodoulou, J.A., Shabaker, M.M. (2014). Preschoolers' English vocabulary development: The influence of language proficiency and at-risk factors. Learning and Individual Differences, 35, 79-86. Piker, R.A., Rex, L.A. (2010). Influences of Teacher–Child Social Interactions on English Language Development in a Head Start Classroom. Early Childhood Education Journal, 36, 187–193. Roberts, T.A. (2008). Home Storybook Reading in Primary or Second Language With Preschool Children: Evidence of Equal Effectiveness for Second-Language Vocabulary Acquisition. Reading Research Quarterly, 43(2), 103–130. Scheffler, P. (2015). Introducing very young children to English as a foreign language. International Journal of Applied Linguistics, 25 (1), 1-22. Wyciąg z podstawy prawnej odnośnie nauczania języków obcych nowożytnych w przedszkolu: Dz.U. 2016 r. Poz. 895 (…) § 2. 1. W roku szkolnym 2016/2017 podstawę programową wychowania przedszkolnego dla przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego, określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, w zakresie dotyczącym przygotowania dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym, stosuje się do dzieci realizujących obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne oraz dzieci pięcioletnich objętych wychowaniem przedszkolnym. 2. W roku szkolnym 2016/2017, w zależności od możliwości organizacyjnych przedszkola lub innej formy wychowania przedszkolnego, w przypadku: 1) przedszkola oraz prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego innej formy wychowania przedszkolnego – dyrektor przedszkola lub szkoły podstawowej, po uzyskaniu opinii rady pedagogicznej oraz za zgodą organu prowadzącego, 2) innej formy wychowania przedszkolnego prowadzonej przez osobę prawną niebędącą jednostką samorządu terytorialnego lub osobę fizyczną – osoba kierująca inną formą wychowania przedszkolnego, za zgodą organu prowadzącego – może postanowić o stosowaniu podstawy programowej wychowania przedszkolnego, określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, w zakresie dotyczącym przygotowania dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym, do wszystkich albo niektórych oddziałów w przedszkolu lub do wszystkich dzieci korzystających z wychowania przedszkolnego w innej formie wychowania przedszkolnego. PODSTAWA PROGRAMOWA WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO DLA PRZEDSZKOLI ORAZ INNYCH FORM WYCHOWANIA PRZEDSZKOLNEGO Celem wychowania przedszkolnego jest: (…) 12) przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym poprzez rozbudzanie ich świadomości językowej i wrażliwości kulturowej oraz budowanie pozytywnej motywacji do nauki języków obcych na dalszych etapach edukacyjnych; (…) 16. Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym. Dziecko kończące wychowanie przedszkolne: 1) uczestniczy w zabawach, np. muzycznych, ruchowych, plastycznych, konstrukcyjnych, teatralnych; 2) rozumie bardzo proste polecenia i reaguje na nie; 3) powtarza rymowanki, proste wierszyki i śpiewa piosenki w grupie; 4) rozumie ogólny sens krótkich historyjek opowiadanych lub czytanych, gdy są wspierane np. obrazkami, rekwizytami, ruchem, mimiką, gestami. Zalecane warunki i sposób realizacji: Przygotowanie dzieci do posługiwania się językiem obcym nowożytnym powinno być włączone w różne działania realizowane w ramach programu wychowania przedszkolnego i powinno odbywać się przede wszystkim w formie zabawy. Należy stworzyć warunki umożliwiające dzieciom osłuchanie się z językiem obcym w różnych sytuacjach życia codziennego. Może to zostać zrealizowane m.in. poprzez kierowanie do dzieci bardzo prostych poleceń w języku obcym w toku różnych zajęć i zabaw, wspólną lekturę książeczek dla dzieci w języku obcym, włączenie do zajęć rymowanek, prostych wierszyków, piosenek, materiałów audiowizualnych w języku obcym.